IV(1): B. BĘDKOWSKI: “NIE CZUJĘ SIĘ BOHATEREM…”

Bartłomiej Będkowski miał ciężki początek meczu. W ciągu 18 minut puścił trzy bramki i nie była to dobra perspektywa, zważając na to, że zostało jeszcze 70 minut meczu, a napastnicy Rakowa się rozkręcają. Tymczasem z każdą minutą i kolejną interwencją było coraz lepiej, a już w samej końcówce bramkarz gości pokazał klasę TOP!

Rafał Sacha: Panie Bartłomieju, jak ten mecz wyglądał z Pana perspektywy?

Bartłomiej Będkowski: Na pewno pierwsze minuty ciężkie, bo po 20 minutach przegrywamy 0:3 i ręce opadały… Natomiast myślę, że zostawiliśmy serce na boisku. Wszyscy dali z siebie ile mogli. Do przerwy łapiemy kontakt i jest 2:3. W drugiej połowie uważam, że byliśmy na równi z drużyną Rakowa, a nawet troszkę lepsi. 

RS: Po bramce na 0:3 widziałem, że czuł się Pan jak bokser po ciężkim nokaucie. Z czasem jednak było widać, że każda dobra interwencja dodawała Panu pewności…

BB: Tak, tak się czułem. Wiadomo jaka jest pozycja bramkarza. Dostajesz trzy bramki w 18 minut i myślisz sobie, że ani razu nie pomogłeś kolegom, a tu jeszcze cały mecz przed tobą. Strzelamy jednak dwie bramki, budujemy się jako zespół, wychodzimy po przerwie i dalej walczymy ile możemy. Przy odrobinie szczęścia mogliśmy nawet ten mecz wygrać. 

RS: Ważna była końcówka. Ostatni kwadrans i doliczony czas, a Pan bohatersko uwija się w bramce i broni wszystko, co leci w Pana stronę!

BB: Nie chciałbym się nazywać bohaterem, bo cały zespół zapracował na ten remis. Wszyscy broniliśmy, wszyscy atakowaliśmy. Funkcjonowaliśmy jak jeden organizm. Ja od tego jestem w tej bramce, żeby pomagać chłopakom. Chłopaki z przodu są od strzelania, także każdy zrobił swoje i jest wynik pozytywny. Nie wygraliśmy, ale wyciągnąć na boisku lidera z 0:3 na 3:3, to jest dla nas jak wygrana.

RS: Dziękuję za rozmowę.